6 توصیه‌ی مهم برای از شیر گرفتن کودک

از شیر گرفتن کودک یکی از مسائلی است که همواره مادران را به فکر وا می‌دارد که چگونه باید این عادت را در کودک خود ترک بدهند. پس از اتمام دو سالگی باید به فکر راهکارهایی باشید تا بتوانید کودک خود را از نوشیدن شیر خود منع کنید و شیر طبیعی را جایگزین شیر مادر کنید. ما به شما یاد می‌دهیم که چگونه باید این کار را انجام دهید.

شیر گرفتن کودک

به آرامی روند تغذیه با شیر مادر را در کودک خود کاهش دهید

آرام آرام پروسه‌ی شیردهی را کم کنید. توجه کنید که تغذیه کودک در هنگام شب بسیار مهم است. پس یادتان بماند که قطع کردن شیر در هنگام شب، آخرین مرحله است.

برای از شیر گرفتن کودک حواس او را پرت کنید

او را با بازی کردن و خریدن اسباب بازی‌هایی جدید، تشویق کنید. یا این که خودتان با او مشغول به بازی شوید، تا یادش برود که باید تغذیه کند.

می توانید از رژ لب قرمز یا چسب زخم بر روی پستان‌های خود استفاده کنید

با این کار می‌توانید کودک خود را گول بزنید. بدین صورت که قسمت نوک سینه‌های خود را چسب زخم بزنید و بر روی چسب زخم، رژ قرمز بزنید و کودک خود را متوجه کنید که: “شیر نداریم یا شیر زخمی شده.” به تدریج کودک از سینه‌های شما جدا می‌شود. البته مواظب باشید که کودک رژلب را نخورد. زیرا برخی رژها حاوی سرب هستند و برای کودک مضرند.

همچنین بخوانید : 5 مورد از عادات بد کودکان و بررسی آن ها

به کودک خود محبت کلامی و لمسی کنید

موقعی که نوزاد یا کودک مشغول شیر خوردن است، تمامی حس‌های شما را می‌فهمد و درک می‌کند. او را بغل کنید و به طور مرتب او را ببوسید و نوازش کنید و با او حرف بزنید. بگذارید از لحاظ عاطفی غنی شود.

برای از شیر گرفتن کودک باید او را به لیوان عادت دهید

حتما قبل از دوسالگی، به کودک خود یاد بدهید که با استفاده از لیوان هم می‌تواند نوشیدنی‌ها را بنوشد. یعنی استفاده از لیوان یا شیشه شیر و یا نوشیدن شیر با شیر مادر را باید بتواند هر سه را با هم کنترل کند. استفاده از لیوان را باید حتما در دستور کار خود قرار دهید.

می توانید به سینه‌ها یا شیشه شیر، لاک تلخ بزنید و یا ماده‌ی خوراکی تلخی را به سینه‌ها یا نوک شیشه شیر بمالید

اگر زبان کودک به تلخی بخورد، از نوشیدن شیر اجتناب می‌کند. البته باید این کار را به صورت محدود شده انجام دهید.

سخن پایانی

از شیر گرفتن کودک پروسه‌ی بسیار متنوعی است. که همکاری کردن آن با استفاده از راهکارهای بالا، به کودک شما بستگی دارد. اگر موفق نشدید، حتما با روانشناس کودک در این خصوص مشورت نمایید.